SENİ SOLUYAN HAVA OLURDUM

SENİ SOLUYAN HAVA OLURDUM

Yokluğunda eziklik olurdu yüreğimde,

Arardım hep seni bulabilme ümidiyle,

Gurbet türkülerinde,seni bestelerdim,

Yanık yanık söylerdim,delikanlılık döneminde.

Her gördüğüm pınar sanli seni akıyordu,

Cıvıl cıvıl ötüşen kuşlar da seni soruyordu,

Gönlüm mahsunlaşmişti,ne yapacagini bilmiyordu,

Gölgesinde oturduğum her ağaç seni hatırlatıyordu.

Seni soluyan hava olurdum kuşluk vaktinde,

Derman arardım derdime,her günün seherinde,

Sesini duymadığımda,elini tutmadığımda,seni görmediğimde,

Vicdanım sızlardı,merhametim tükenirdi yüreğimde

5-6/01/2004