AH AH NEREDE O ESKİ RAMAZANLAR

AH AH NEREDE O ESKİ RAMAZANLAR

Diyarbakır’da Ramazan ayı, sadece manevi bir arınma dönemi değil, aynı zamanda şehrin kültürel ve sosyal hayatının da kalbinde yer alan bir mevsimdir. Özellikle eski Ramazan’ın anıları, Diyarbakırlıların hafızalarında hüzünlü bir özlemle anılıyor.

Geçmişte Ramazan, Diyarbakır’ı bambaşka bir atmosfere bürürdü. Mahallelerde kurulan iftar sofraları, sokaklarda yaşanan coşku ve her köşede hissedilen dayanışma ruhu, bu ayı özel kılan unsurlardan sadece birkaçıydı.

Eski Ramazan’da mahalle iftar sofraları, komşuluk ve dayanışmanın en güzel örneklerini sunardı. Karşılıklı gönderilen yemekler Ramazan sofralarının bereket simgelerindendi.

Karınca kararında evlerin mutfaklarında pişen Diyarbakır yemekleri, iftar sofralarına da büyük bir zevkle yenirdi.

Ramazan ayı boyunca camiler dolup taşar, teravih namazları huşu içinde kılınırdı. Gece boyunca devam eden mukabeleler ve tefsir dersleri, manevi bir atmosfer yaratırdı.

Ramazan ayı, çocuklar için de ayrı bir heyecan taşırdı. Ramazan davulcularının sesleri sokaklara neşe katarken, çocuklar gece geç saatlere kadar eğlenirdi. Kimi zaman büyüklerin de dahil olduğu sokaklar şenlik yerine dönerdi.

Eski mahallelerde her sokak başında oluşan sohbet sahur vaktine kadar sürerdi. Bu esnada çaylar demlenir, karşılıklı kekler börekler ikram edilirdi.

Zamanla değişen yaşam tarzı ve modernleşmenin etkisiyle, eski Ramazan’ın bazı gelenekleri unutulmaya yüz tuttu. Mahalle iftar sofraları azaldı, sokaklarda eskisi kadar coşku kalmadı. Kenti zehirli sarmaşık gibi saran ruhsuz siteler, önce sohbetleri bitirdi, daha sonra komşuluk ilişkilerini. Bir zamanlar bir birleriyle aile gibi olan insanlar şimdilerde birer yabancı gibi oldu.

Ancak Diyarbakırlıların hafızalarında eski Ramazan’ın anıları hala canlı. Özellikle belli yaşlardaki insanlar bu anıları, şehrin kültürel mirasının önemli bir parçası olarak zihinlerinde yaşatmaya çalışıyor ve gelecek nesillere o günlere duydukları özlemler anlatıyor. “Ah ah Nerede O eski Ramazanlar” diyerek.

Eski Ramazan’ın özlemi, Diyarbakırlıların kalplerinde her zaman özel bir yere sahip olacak. Eski ramazanlar bu şehrin sokaklarına bir daha uğrar mı bilinmez ama bu özlem, şehrin geçmişine ve geleneklerine duyulan bağlılığın bir göstergesi olarak nesilden nesile mutlaka anlatılacak.