• TARUMAR OLDU DAYALI DÖŞELİ YUVAM

    TARUMAR OLDU DAYALI DÖŞELİ YUVAM
    İbrahim Halil DEMİR

    TARUMAR OLDU DAYALI DÖŞELİ YUVAM

     

    Düşürdüler beni sevdanın ocağına,

    Çağırıyor nazlı yar habire beni kucağına,

    Tarumar oldu dayalı döşeli yuvam,

    Hasretim şimdi, sevdanın mutlu sıcaklığına.

     

    Giydirdiler sevda gömleğine tersine,

    Sevda yolunda, gidiyor işlerim aksine,

    On parmağımdan on marifet de dökülse,

    Güldürmüyor felek beni bilmem kasti ne.

     

    Çevirdim yüzümü döndüm kıbleye,

    Sevdan döndürdü beni genç yaşımda deliye.

    Çok dostum vardı bu sevdaya düşmeden önce,

    Şimdi ise yok bir dostum beni canı gönülden dinleye.

     

    Sevdan ile çağlamıyor artık nehrim,

    Bulunur her zaman, beni öldürecek zehrim.

    İster tut ellerimi bak gözlerime, ister unut,

    Nasıl olsa hep yandı ve de yanacak bağrım

    18/01/2006

    Yazarın Diğer Köşe Yazıları
    • Haber Ara

    • Gazete Manşetleri

  • Son Eklenen